Normaal gezien had hij nu op de planken gestaan in het pop-uptheater van Studio 100 in Puurs, maar de coronacrisis maakte de agenda van acteur Walter Baele (55) in één klap helemaal leeg. De man van vele gezichten -denk maar aan Eugène van Leemhuyzen uit ‘Samson en Gert’, Marcel De Neudt uit ‘De familie Backeljau’ of Rosa Vermeulen van ‘Rosa en Modest’ - verhuisde eind vorig jaar naar Beerzel (Putte) om dichter bij zijn dochter en haar gezin te zijn. Dat komt nu handig van pas.
Nog voor er sprake was van een coronapandemie, was Walter Baele zich aan het voorbereiden op de twee drukste maanden van het jaar. Tijdens de paasvakantie zou hij nog eens in de huid van de hyperactieve gemeentesecretaris Eugène van Leemhuyzen kruipen voor de afscheidsshows van ‘Samson en Gert’. In mei zou hij samen met Kurt Defrancq in het Antwerpse Theater Elckerlyc staan met de comeback van ‘Rosa & Modest’. Hij zou ook gaan voorlezen uit zijn kinderboeken. Al die mooie plannen zijn nu uitgesteld.
In september vorig jaar verhuisde de acteur, cabaretier en imitator van Overijse naar Beerzel. Hij voelt er zich intussen goed thuis en woont nu ook op een boogscheut van zijn dochter en haar gezin. “Je hebt hier nog een echt dorpsgevoel. Mensen die elkaar kruisen, begroeten elkaar dikwijls”, zegt hij. “Dat was ik niet gewend in Overijse. Ik was dus heel aangenaam verrast door die openheid.”
Reserveer nu je tickets:
Soloman
Intussen maakt Baele het beste van een lastige situatie. Hij past geregeld op zijn kleindochter Mila, terwijl haar mama en papa van thuis uit werken. “Telewerken met zo’n kleintje van veertien maanden in huis is echt niet evident”, stelt hij. “Ik let dus dagelijks zeker een halve dag op Mila. In principe zou ik haar deze periode heel weinig hebben gezien, maar nu ben ik er bij voor haar eerste woordjes. Ik leer haar zelf ook heel veel woordjes aan. Laat het ons dus eens positief bekijken.”
Voor de rest vult Baele de tijd op met joggen en wandelen, of werkt hij wat administratieve zaken bij. Met de ‘lockdown light’ heeft hij dus weinig moeite. “Ik ben altijd een beetje een soloman geweest”, legt hij uit. “Werken en nadenken terwijl je afgesloten bent van de buitenwereld, daar ben ik vrij goed op getraind. Zo leerde ik doorheen de jaren veel dingen op mijn eentje te realiseren. Ik ben ook niet het type persoon dat zijn agenda continue volpropt met sociale contacten. Voor mij is zo’n lockdown mentaal dus zeker behapbaar. Ik kan me voorstellen dat anderen het heel anders ervaren.”
Verschraald cultuuraanbod
Door de crisis hoopt Baele dat we met zijn allen eens gaan nadenken over de luxe en het leven dat we hadden. “Het is pas als je voor een ongeluk staat, dat je begrijpt hoe goed je het eigenlijk had”, zegt hij. “Het doet me denken aan een tekst van Stijn Meuris: Misschien zou een heel klein beetje oorlog beter zijn dan die nodeloze woorden. Zo’n soort kleine oorlog drukt mensen echt met de neus op de feiten. Hopelijk beginnen ze dan ook eens na te denken over de dagelijkse ratrace. Is zo’n opgejaagd leven nog wel normaal? Ik ben er zeker van dat velen zich die vraag beginnen te stellen. Misschien kan dat dan wel een positief aspect zijn aan deze toestand.”
Voor het culturele leven na corona houdt Baele zijn hart vast. “De theatersector is keihard getroffen en had het voordien al moeilijk. Het zal ook de laatste sector zijn die terug zal heropgestart worden. Een heropstart in september zie ik als een realistisch scenario”, zegt Baele. “Ik ben bang dat daardoor heel veel organisatoren overkop zullen gaan en dat het culturele aanbod zal verschralen. Onze sector is natuurlijk lang niet de enige getroffene. Daarom hoop ik ook dat de beleidsmakers voldoende rekening houden met de mentale fallout die wel eens kan volgen: depressies en zelfmoorden van gefailleerden, of mensen die massaal naar psychologen lopen en pillen gaan slikken. Ook dat zou een hoge kost zijn voor de hele samenleving. Je moet dat nu al in acht nemen.”
Bron: Gazet van Antwerpen